Vijf gedichten

Anna Ayanoglou Translation in Dutch

Read the Dutch translation by Lena Wygaerts of the poems ‘La fournaise’, ‘Bâtarde’, ‘Sans titre’, ‘N’être’, and ‘Opium’, originally written in French by poet Anna Ayanoglou.

Ayanoglou explores identity and the encounter of its multifaceted nature with the ‘simple stories’ of ‘inculture’.

You don’t know Dutch? Don’t worry, we’ve got you covered. We have more:

To read the original in French get Issue Zero of LONGITŪDINĒS from our shop for free or with a small donation to support us.

Het fornuis

Er is die oorsprong, waarvan mijn naam zijn onhoudbare
intensiteit uit, soms

Van elk beginsel is zij het 
zwaartepunt  — een oven waar ik rondom evolueer

En vandaag
keert de Middellandse Zee bij me terug — 
de Syriërs zowel als de Grieken zeggen neen 
met opgetrokken wenkbrauwen 
of met een knik van de kin
— het is lief, ik ken ze niet 
maar ze zijn me al bekend  
— ze willen me niets terug tonen

En niets van hen verwachtend kan
ik me verwarmen — aan hen
zonder angst om gebruikt te worden.

Bastaard

Nog meer dan de onwetenden, moet ik
de bedoelingen van het Goede onder ogen zien
die zich het recht toekennen om de reflecties te vormen 
waarvan het gebrek aan cultuur de verwantschap toewijst
totdat het net van realiteiten 
hen gaat ergeren

en er zijn de wortels
— mijn opdringerige stekels 
lijd aan de zwakke, de ongeschikte 
die nauwelijks weet hoe hij zich moet uiten
die zelden komt, altijd te laat 
lijd, zonder wrok, zonder genade

en met genade, jullie allemaal, doe geen moeite meer
                      om me mijn verhaal te vertellen.

Ongetiteld

Je duikt, met je ogen open
in hun anders-zijn
Je springt en je stoeit
— deze vreugde van vernieuwing

En ze beginnen te geloven dat ze jou veroverd hebben
— vrouwen, vooral
dat je voorgoed van hen zal zijn
— jouw passie bewijst hun superioriteit, nietwaar?

De tijd zal echter komen, dat je zal vrijkomen 
omdat je voortdurend vrijkomt
waar onder de verwijten van verlating
je zult terugkeren naar de aarde — onstabiel en bloot

tegen al zijn tegenwinden.

Niet zijn

Niets anders dan composiet, agglomeraat
— talen benaderd, getemd
dan verstrijkt de tijd, en niets, ze slapen 
en hun verbanden samen met hen
— maar alles sluimert — het land, voorouders
of geen, weinig belang, werkelijk
— allemaal, fantoomleden
het sprankelend lijden
dat afwisselend wakker wordt.

Opium

De dagen waarop je je voortsleept
de hongerige verbeelding van een absolute liefde
— niet dat je zoekt terug te keren naar wat was,
de vroegere passies, of van jullie twee
— veel te lang geleden, en je weet te veel, reeds

jij wilt, of het is de dood
wat je wilt, onstuimig

                                De dromen, soms, hebben medelijden met je

Een ochtend zonder ontwaken sturen ze je een scène 
vervuld van mogelijkheden
een mannelijk gelaat — zijn naam onbekend
hij komt van een ander continent
je zag hem ergens, in een krant 
op een scherm

Toen
zoveel dagen als je geest kan vasthouden
in variaties, in fuga’s
verlaat je de opvangplaatsen van gekke liefde
het soevereine woord voor dans
dat blijft, verloren
— voor dit
wanneer niets nog is bekrompen, onherstelbaar.

Lena Wygaerts (tr.)
Lena Wygaerts is studente Toegepaste Taalkunde: Engels en Chinees. Ze is meertalig opgevoed doordat ze als kind veel heeft gereisd. Ze is in België geboren, maar van haar 7 tot haar 14 jaar heeft ze in Servië gewoond. Daar heeft ze op een Franse school gestudeerd. Momenteel werkt ze bij Studant, waar ze bijlessen Frans geeft aan middelbare studenten.
Anna Ayanoglou

Anna Ayanoglou was born and raised in Paris. Her first collection of poetry Le fil des traversées (Gallimard, 2019) echoes her years spent in Estonia and Lithuania. Her poems have appeared in a variety of French literary magazines, including Europe and La Nouvelle Revue Française. She lives in Brussels, where she teaches French, writes, and hosts a radio programme dedicated to poetry from around the world, Et la poésie, alors ?Le fil des traversées was awarded the Prix SGDL Révélation de Poésie and the Prix Apollinaire Découverte.

0 replies on “Vijf gedichten”